Król Edyp-tragedia (Szekspir)

Król Edyp-tragedia (Szekspir)

  1. Wycinek z mitu.
  2. Wcześniejsze wydarzenia-retrospekcje bohaterów.
  3. Temat-psychologiczny proces-bohater dowiaduje się kluczowej prawdy o swoim życiu.
  • Reakcja zupełnego zaprzeczenia.
  • Kreon przyjmuje postawę Tyrezjasza-spisek przeciw Edypowi-próba zrzucenia winy na innych ludzi.
  • Kreon posądzony o zdradę.
  • Edyp dochodzi do świadomości tego, co się stało.
  • Konsekwencje dotykają całą rodzinę Edypa: Jokasta popełnia samobójstwo-nie chce ujawnić prawdy Edypowi(druga postawa wobec prawdy), cały lud Tebański-pojawienie się klęsk w mieście, dzieci Edypa-wychowują się bez ojca i matki, sam Edyp-najsurowsza kara-wygnanie, poczucie społecznego napiętnowania, wieczne poczucie winy.

WĄTEK-EDYP WŁADCA

Władca sprawiedliwy, dobry dla swojego ludu (ludzie przychodzą do niego w czasie klęsk). Lud darzy zaufaniem Edypa. Dobro ogółu -najważniejsza wartość-tragizm-bohater zostaje postawiony w sytuacji wyboru wobec dwóch równorzędnych racji. Wybór dobro ludu a dobro własne-wybór tragiczny.

Tragizm

  1. Wybór tragiczny
  2. Bohater tragiczny zawsze ponosi klęskę
  3. Ironia tragiczna- splot okoliczności na poły paradoksalnych, które doprowadzają bohatera do klęski. Wydaje wyrok na samego siebie. Mit- ucieczka od losu powoduje tak naprawdę zbliżenie się do niego.
  4. Postawa człowieka antycznego- losem człowieka rządzi fatum.
  5. Hybris- pycha. Wiara w swoją osobę- nie wierzył, że popełnił błąd.
  6. Wina tragiczna- brak wiary w prawdę o sobie samym.

Budowa dramatu

  1. Prologos- wstęp do tragedii, przed pierwszą pieśnią chóru.
  2. Parodos- pierwsza pieśń chóru.
  3. Epeisodiony- dialogi bohaterów
  4. Stasimony- pieśni, w których wypowiada się chór
  5. Exodos- ostatni fragment tragedii, po ni nie występuje wypowiedź chóru.
Chór- komentowanie wydarzeń w epeisodionach, ich interpretowanie i uogólnianie.